God wil dat wij ons leven met anderen delen en samen ervaren. Deze 'gemeenschap’ is zoveel meer dan het bijwonen van kerkdiensten; het is ons leven écht delen met anderen.

Iedere christen zou bij een kleine groep van hun kerk betrokken moeten zijn, hetzij een bijbelstudiegroep, catechisatie of zondagschool. Als je de kerk als een schip beschouwt, dan zijn de kleine groepen de reddingsboten. God heeft een concrete belofte gedaan aangaande kleine groepen: "Waar twee of drie in Mijn naam bijeen komen, daar zal Ik in hun midden zijn". 

In echte onderlinge gemeenschap:

• Ervaren mensen oprechtheid. 
  Oprechte gemeenschap is geen oppervlakkig geklets, maar gesprekken van hart-tot-hart. Dit vraagt zowel moed als ootmoed. Het betekent dat emoties en ervaringen gedeeld kunnen worden en men om hulp durft te vragen. 
  
  
• Ervaren mensen saamhorigheid.
  Saamhorigheid vormt het hart van gemeenschap. Het is de kunst van het geven en nemen. Ieder mens is meer standvastig als we samen met anderen optrekken en we elkaar bemoedigen.
  
  
• Ervaren mensen medeleven.
  De Bijbel gebied ons om elkaars lasten te dragen en zo de Wet van God te gehoorzamen. Medeleven draait niet om het geven van advies of het oppervlakkig bieden van hulp, maar om het er voor elkaar zijn in tijden van diepe crisis, verdriet of twijfel.
  
  
• Ervaren mensen genade.
  Gemeenschap is een plek waar genade wordt geschonken, waar fouten niet worden ingewreven. Wij hebben allemaal zo nu en dan genade nodig, omdat we allemaal struikelen en vallen.
      

Belangrijke vraag:

Welke stap kan ik vandaag nemen om me oprechter en diepgaander met een andere gelovige te verbinden.