Vaak denken mensen dat het wel meevalt met hun zonden. En zeggen ze “Ik ben toch een goed mens?”.
Dat is ongetwijfeld zo. Gelukkig! Helaas kun je dat niet van iedereen, ook niet elke christen, zeggen.
Je zult het, aan de andere kant, met mij eens zijn dat ‘goed’ een subjectief begrip is. Iets wat je vroeger goed vond, hoeft nu niet meer zo te zijn. En wat de een goed of mooi vind, vindt de ander maar niets.
Je kunt ‘goed’ vanuit verschillende invalshoeken beschouwen:
- In vergelijking met slechte(re) mensen.
- In vergelijking met de ‘gemiddelde’ mens.
- Vanuit het oogpunt van een heilige God.
Dat je in vergelijking met 1 en 2 een (buitengewoon) goed mens bent, geloof ik graag.
De eerlijkheid gebied echter te zeggen dat afstand vaak perspectief toevoegt. Dit geldt zeker voor de afstand tussen God en ons; dan zien de zaken er letterlijk en figuurlijk opeens heel anders uit. Vanuit zijn standpunt is het niet belangrijk hoeveel zonden wij hebben gedaan, maar dát wij zondige mensen zijn. Dit geldt voor iedereen; ook – en misschien wel juist – voor christen.
Christen zijn betekent niet dat je béter bent dan anderen mensen. Integendeel! Het betekent dat je hebt ingezien dát je zondig bent en God nodig had om die zonden te vergeven en vergeten. Dit kan letterlijk voor iedereen! Gratis en voor niets! Door te geloven dat Jezus voor jouw zonden betaald heeft en dat ze daarmee voor God niet meer bestaan. Vraag eens aan Hem of Hij jou dit ook wilt laten zien; je hebt immers niets te verliezen en alles te winnen!